Harder dan ik hebben kan…

Pas op, vallende bomen!

Hevige regens en sterke windvlagen hebben eerder dit jaar onze woudreuzen op hun grondvesten doen trillen, vervolgens ontworteld en tot slot omver gegooid. Het is de gewoonste zaak van de wereld in Frans-Guyana; er is dan ook een woord voor: chablis [ʃa.bli].

Gewoonste zaak van de wereld, ja … Maar als zo’n boom op je botanische pad valt, dan kun je als bezoeker het terugvinden van het pad wel vergeten. Het verstandigste is in dat geval om te draaien en terug te gaan naar de auto. Dat is natuurlijk jammer. Tijdens het regenseizoen, het hoogseizoen van de chablis, zijn we dan ook extra alert.

Meestal is een kleine schoonmaaksessie met machetes voldoende om de paden toegankelijk te houden. Het regenseizoen betekent voor ons echter dat we op onze hoede moeten zijn en dat we soms met wat zwaarder geschut (lees: kettingzagen) het bos in moeten. We willen graag het oorspronkelijke pad behouden en geen nieuwe paden aanleggen rondom een chablis. Dat betekent echter dat we soms door het bladerdek op zoek moeten naar het vervolg van het pad. Naast dikke takken hangt een boom ook vaak vol met lianen, wat het trotseren van een chablis geen eenvoudige klus maakt. Daarnaast gaat het vaak niet om één gevallen boom; het bos houdt van domino. Afijn, werk aan de winkel.

Vaak redden we het zelf op de paden schoon te houden. Deze keer trommelden we wat collega’s van andere reservaten op om de immense chablis aan te pakken. Het waren namelijk twee gevallen bomen, in plaats van een. De eerste verstopte ongeveer twintig meter van het pad en de tweede niet minder dan tien meter. Middels het netwerk van het Conservatoire des Espaces Naturels de Guyane hebben we hulp ontvangen van Alain Alcide (RNN Grand Connétable) en Jérémie Tribot (RNN Nouragues/Connétable). Hartelijk dank!

We zijn er ondertussen aan gewend dat het hier harder regent dan we hebben kunnen!